Over Victor.
Je hebt schrijvers en je hebt verhalen vertellers.
Victor is een verhalenverteller.
Victor.
(Victor Smeets/V.J.A. Smeets)
Geboren in 1968 in Heerlen.
Opgegroeid in Rothem (Limburg) en Heel (Limburg)
Victor heeft in deze beide plaatsen lager onderwijs mogen genieten.
Na de lagere school bezocht Victor de L.T.S. in Maasbracht.
In zijn derde leerjaar werden de scholen in Maasbracht samengevoegd
tot scholengemeenschap Maas-Anker.
Later werd dit Scholengemeenschap Maasbracht.
Na de L.T.S. ging Victor verder in de richting WTB. Dit werd de MTS in Roermond.
Verdere opleiding bestond uit de rijinstructeursopleiding in Best.
Door de tussenkomst van de dienstplicht en de drukte destijds van de overbevolking in de instructeurswereld besloot Victor andere werkzaamheden te gaan doen.
Dit resulteerde in zijn ander passie, metaalbewerking, waar hij een vakman werd en hij jaren in gewerkt heeft. Hij heeft menig nieuweling de kneepjes van het vak geleerd.
Vanaf zijn jeugd vindt Victor het al fijn om verhalen te vertellen.
In zijn tienerjaren schreef hij menig verhaal, echter heeft hij die nooit iemand laten lezen.
In 2017 kreeg Victor een toeval en liep een hersenbeschadiging op.
Zijn geheugen en taal lieten hem in de steek.
Tot hij een lotgenoot tegenkwam die zei:
"ik schrijf verhalen om mijn taal en geheugen te trainen, het werkt bij mij. Waarom probeer je het niet?"
Victor deed dat en schreef een verhaal. Hij liet dit verhaal aan vertrouwde mensen lezen.
Deze zeiden: "waarom maak je er geen boek van?
Een vriend met dyslexie, Richard Indebroek, bood aan om aan het verhaal mee te werken.
Ze besloten, omdat ze beide uit Limburg komen,
de verhalen te schrijven in de Nederlandstalige spreektaal uit Limburg, wat hun door de taalpuristen niet in dank wordt afgenomen.
Zo gezegd, zo gedaan. Het eerste verhaal was geboren.
Sasha en Ivan, De tattoo-shop.
Hierna schreven de twee samen de Serie Roos en Andy.
Het gaat globaal over een Jongeman en een jongedame die elkaar leren kennen
en samen een leven opbouwen. In de verhalen leren we
hoe ze elkaar leren kennen, wie hun familieleden zijn
en waar hun vrienden vandaan komen.
Gaandeweg zien we de ontwikkeling in hun taal en schrijfwijze.
De spreektaal wordt meer aangepast aan de standaard, maar blijft spreektaal.
Victor vond verhalen die hij in zijn jeugd schreef terug. Hij heeft deze bewerkt tot boeken.
Tot zijn verbazing waren deze verhalen ook reeds in, wat men noemt,
Limburgs Nederlands geschreven.
Het is even wennen aan de taal, het woordgebruik en hoe de zinsopbouw is,
maar ben je daaraan gewend, dan lees je de boeken in één ruk uit.