De Limburgse taal is net als Nederlands een levende taal. Door het vermengen van de verschillende dialecten door verhuizingen, in andere plaatsen naar school gaan en huwelijken, vermengt het dialect zich langzaam.

​

Ikzelf spreek al een gemengd Limburgs en in mijn schrijven kan het vóórkomen dat de spelling soms afwijkt van wat er in de rest van een verhaal gebruikt wordt.

​

Zo kan goed gespeld worden als: good, als goód of als gód.

In de teksten is terug te vinden uit welke regio de laatste persoon komt, die ik kort voor het schrijven van een stuk tekst gesproken heb.

​

Ik probeer de teksten zo consequent mogelijk te houden, maar dit lukt helaas niet altijd.

​

De verhalen van Richard en mij.

​

Aangezien Richard en ik uit twee verschillende regio's van Limburg komen, zit er verschil in onze spraak en schrijfwijzen.

Dit ondanks dat we beiden gemengd Limburgs spreken.

Bij Richard heeft eht Noord-Limburgs de overhand, Bij Mij het MiddenLimburgs.

 

Hierdoor kan het in de verhalen die wij samen schrijven ook voorkomen dat hetzelfde woord anders geschreven wordt.

​

Dit is vooral bij Sasha en Ivan heel duidelijk te merken.

​​

​