Talen. Ik had een gesprek met iemand die tegen me zei dat ik als ik schrijf, ik dat in mijn moedertaal Nederlands moet doen en eens goed moet opletten in mijn Nederlandse spelling. Er wordt automatisch aangenomen dat Nederlands mijn moedertaal is.
Nou bij deze:.................. Nederlands is NIET mijn moedertaal. Dat is Limburgs. Daarnaast: Duits, Engels en het Limburgse streek Nederlands. In die volgorde.
Vandaar dat mijn Nederlandstalige verhalen geen ABN bevatten. De spelling is zoals ik die al mijn hele leven spreek en geleerd heb. Ik schrijf mijn verhalen met de Limburgse humor. Die Humor is niet in ABN te vertalen. Is het als ik, of als mij? Dat ligt er aan of het: "es ich of es mich" is.
Beide zijn in het Nederlands mogelijk.
Ik heb inmiddels ook boeken in Duits, Engels en Limburgs geschreven en vertaalt.
In tegenstelling tot de ABN Ridders, die alles wat niet in hun straatje en denkwijze past veroordelen, krijg ik van Limburgs, Engels en Duitstalige mensen complimenten.
En nee, ook mijn Engelse en Duitse teksten zijn niet in hoog Duits of Brits Engels. Mijn Limburgse teksten zijn in gemengd Limburgs.
Het is ook niet nodig om het in de gevestigde talen te schrijven om een goed of spannend verhaal te krijgen. Wat wel nodig is, is dat de mensen de keus die iemand maakt respecteren.
De mensen die bekend zijn met de verhalen van Toon Kortooms en de originele verhalen hebben gelezen, en daarna de vernieuwde naar nieuwe spelling, die weten wat ik bedoel.
De humor uit het origineel verdwijnt omdat de vernieuwde versie die niet kan bevatten.
Hier een voorproefje van de Limburgse versie van Ellie.
Comments